Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Josef Sudek


Ο Josef Sudek ήταν Τσέχος φωτογράφος, γνωστός για τις φωτογραφίες του της Πράγας και των περιχώρων της. Γεννήθηκε στο Kolin της Βοημίας, 55 χιλιόμετρα κοντά στην Πράγα το 1896. Καθώς ήταν κακός μαθητής, αποφάσισε να γίνει βιβλιοδέτης και για αυτόν τον σκοπό πήρε και το σχετικό δίπλωμα στα 17 του χρόνια. Ο ίδιος άρχισε αθόρυβα να ασχολείται με τη φωτογραφία παράλληλα με την βιβλιοδεσία. Με μια παλιά μηχανή έκανε κυρίως πορτραίτα τού εαυτού του καθώς και τοπία και εικόνες της Πράγας. Πριν πάει στρατό είχε κιόλας γεμίσει ένα άλμπουμ με 150 φωτογραφίες.


Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου τραυματίστηκε και έχασε το δεξί του χέρι. Δεν θα παραπονεθεί ποτέ γι αυτό και μάλιστα θα πει πολύ αργότερα ότι «θα μπορούσα να είχα χάσει το κεφάλι μου, πράγμα που θα ήταν πολύ χειρότερο». Μετά τον πόλεμο σπούδασε φωτογραφία για δύο χρόνια και η σύνταξη αναπηρίας του έδωσε το περιθώριο να ασχοληθεί με την τέχνη της φωτογραφίας.


Ο Sudek μαζί με φίλους του, ιδρύει την «Ένωση Τσεχικής Φωτογραφίας» και αρχίζει να γίνεται γνωστός όταν δημοσιεύονται φωτογραφίες του από τον καθεδρικό ναό του αγίου Βίτου σε καλλιτεχνικό περιοδικό της Πράγας. Το 1933 κάνει την πρώτη ατομική του έκθεση και από εκεί και πέρα ακολουθούν πλήθος εκθέσεων, μέσα αλλά και έξω από την πατρίδα του.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τον αναγκάζει να αποτραβηχτεί στο σπίτι του όπου για μεγάλο χρονικό διάστημα φωτογραφίζει το εσωτερικό του σπιτιού και τα παράθυρά του με θέα τον κήπο του.


Στις φωτογραφίες του Josef Sudek, σπανίως συναντάμε ανθρώπους. Ο λόγος είναι ότι επειδή δούλευε με βαριές μηχανές, Έβαζε το πιο κλειστό διάφραγμα που είχε και περίμενε με τις ώρες να βρει το κατάλληλο φως. Ο ίδιος έλεγε: «Γι αυτό δεν υπάρχουν άνθρωποι στις φωτογραφίες μου. Ακόμα και αν υπάρχουν μερικοί στην αρχή, ώσπου να τελειώσω τη λήψη έχουν πια φύγει».


Τον αποκάλεσαν ο «ποιητής της Πράγας», τον παραλλήλισαν με τον Άγγλο φωτογράφο Frederick H. Evans και με τον Γάλλο επίσης φωτογράφο Eugen Atget για το σχεδόν παρόμοιο ύφος των εικόνων τους. Λαϊκός ίσως στην ψυχή με την έννοια της γνησιότητας και του αυθορμητισμού, αλλά άκρως έντεχνος στον τρόπο δουλειάς, ευαίσθητος απέναντι σε κάθε είδους ομορφιά, ο Sudek υπήρξε πάνω απ’ όλα ένας εισηγητής στη μαγεία των πραγμάτων, στην μυστική ζωή του άψυχου (κυρίως, αλλά όχι μόνον) κόσμου.


Όσο ζούσε εξέδωσε 16 φωτογραφικά βιβλία. Το βιβλίο "Prague Pictures - Portraits of a City" που εκδόθηκε στη Νέα Υόρκη το 2003, αποτελεί ένα ποιητικό πορτρέτο της Πράγας βασισμένο στις φωτογραφίες του Josef Sudek. Πέθανε το 1976 στην Πράγα.










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου