Η Pauline Boty (1938 - 1966) ήταν Βρετανίδα ζωγράφος, ιδρύτρια του British Pop art movement και η μόνη γυναίκα ζωγράφος του κινήματος. Οι πίνακες και τα κολάζ της Boty πρόβαλαν την θηλυκότητα και τη γυναικεία σεξουαλικότητα και φανέρωναν μια έντονη κριτική ματιά για τον «ανδροκρατούμενο κόσμο» στον οποίο ζεύσε. Η επαναστατική της τέχνη, σε συνδυασμό με το ελεύθερο πνεύμα του τρόπου ζωής της, έχει κάνει την Boty μορφή του φεμινισμού της δεκαετίας του 1970.
Η Boty ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο RCA το 1961 και σχεδόν αμέσως παρουσίασε το έργο της σε αυτό που πολλοί πιστεύουν ότι ήταν η πρώτη έκθεση Pop art - «Blake, Boty, Porter, Reeve» στην AIA Gallery του Λονδίνου.
Το 1962 εμφανίστηκε στο "Pop Goes the Easel" του Ken Russell ένα ντοκιμαντέρ για την τότε αναπτυσσόμενη ποπ αρτ σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου και από εκεί άρχισε να αναπτύσσεται η καριέρα της. Εμφανίστηκε σε λίγα παιχνίδια στο BBC και ITV και το 1963 μαζί με τον τότε σύντροφό της, Derek Boshier, επιλέχθηκε από εκατοντάδες υποψηφίους για να είναι μεταξύ των χορευτών στο τότε uber-hip «Ready, Steady, Go!».
Τον Ιούνιο του 1963 παντρεύεται τον αριστερό ηθοποιό και συγγραφέα Clive Goodwin . Πριν είχε μια σχέση με τον παντρεμένο τηλεοπτικό σκηνοθέτη Philip Saville, ο οποίος γνώρισε την Boty στον νέο σύζυγό της. Η σχέση μεταξύ της Boty και του Saville λέγεται ότι είναι η έμπνευση για την ταινία του 1965 «Darling» με πρωταγωνιστές τους Dirk Bogarde και Julie Christie.
Μετά το γάμο της με τον Goodwin, το έργο της Boty έγινε πιο πολιτικοποιημένο και άρχισε να αναφέρεται στην ανδρική ηγεμονία, στον πόλεμο του Βιετνάμ και στην κουβανική επανάσταση.
Το καλοκαίρι του 1965 η Boty έμεινε έγκυος και κατά τη διάρκεια μιας συνήθους εξέτασης ανακαλύφθηκε ένας καρκινικός όγκος. Η Boty αρνήθηκε να κάνει άμβλωση και επίσης δεν έκανε χημειοθεραπεία λόγω του δυνητικού κινδύνου για το αγέννητο παιδί της. Κάπνισε μαριχουάνα για να ανακουφίσει τον πόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τον Φεβρουάριο του 1966 γέννησε μια κόρη. Δυστυχώς, πέθανε λίγους μήνες αργότερα τον Ιούλιο του 1966 σε ηλικία μόλις 28 ετών.
Οι πίνακες της Boty αποθηκεύτηκαν σε έναν αχυρώνα στο αγρόκτημα του αδελφού της, όπου παρέμειναν για τα επόμενα τριάντα χρόνια και η κληρονομιά της Boty ξεχάστηκε. Μέχρι τη δεκαετία του 1990 όταν ο ιστορικός τέχνης David Mellor έκανε μια έκθεση Pop art στο Barbican με τα έργα της. Λίγο μετά, η Tate Britain αγόρασε το «The Only Blonde in the World» το πορτρέτο της Marilyn Monroe το 1963.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου