Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Η πιο διάσημη άνιση παρτίδα


Στις 18 Οκτωβρίου του 1963 στo Pasadena Art Museum, η Eve Babitz έπαιξε γυμνή σκάκι ενάντια στον Marcel Duchamp. Σε συνέντευξη που έδωσε στις 13 Οκτωβρίου του 2015 στο Vanity Fair μίλησε για τη φωτογραφία στην οποία η εικονιζόμενη ήταν είκοσι ετών κι ο Duchamp εβδομήντα έξι.

Η εικοσάχρονη Eve είχε σχέση με τον επιμελητή της έκθεσης των έργων του Duchamp, Walter Hopps, o οποίος ήταν έντεκα χρόνια μεγαλύτερός της και παντρεμένος. Στο πάρτι που έγινε πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης (7 Οκτωβρίου) δεν την κάλεσε, επειδή η σύζυγός του είχε επιστρέψει στην πόλη. Η Eve αναγκάστηκε να δει την έκθεση όταν άνοιξε για το κοινό, συνοδευόμενη από τους γονείς της. O Walter Hopps έπαιζε σκάκι με τον Duchamp πάνω σε μία υπερυψωμένη πλατφόρμα.

O πατέρας της παρατήρησε ότι οι δύο παίκτες δεν έπαιζαν καλά. Εκεί την προσέγγισε ο φωτογράφος Julian Wasser και της πρότεινε να φωτογραφηθεί παίζοντας σκάκι με τον καλλιτέχνη υπό τον όρο να το κάνει γυμνή. Όταν τον ρώτησαν γιατί διάλεξε εκείνη, απάντησε πως με τη θηλυκότητά της θα ξετρέλαινε τον Duchamp.

H Babitz από την πλευρά της είχε ένα ισχυρότερο, πιο προσωπικό, κίνητρο: ήθελε να εκδικηθεί τον παντρεμένο εραστή της επειδή δεν την κάλεσε στο πάρτι και δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματά της. Εκτός όμως από την επιθυμία της να προκαλέσει τη ζήλεια του Hopps, είχε επικαλεστεί (σε παλιότερη συνέντευξη) την επιθυμία να απαθανατιστεί το γυμνό στήθος της:

— Κανονικά φοράω σουτιέν 36 double D. Την εποχή όμως εκείνη έπαιρνα αντισυλληπτικά (η μόνη φορά στη ζωή μου). Το στήθος μου είχε φουσκώσει. Δεν χωρούσε σε κανένα μου φόρεμα. Και, ξέρετε, πονούσε. Αλλά, χμ, ήταν — τέλος πάντων, θεώρησα ότι έπρεπε να φωτογραφηθεί, πραγματικά.

— Πώς έτσι;

— Για να απαθανατιστεί.

Όταν κάθισαν μπροστά από τη σκακιέρα, ο Duchamp της είπε “Et alors” και άρχισαν να παίζουν. Αφηγείται πως την νίκησε με μια κίνηση —το ματ των ανοήτων— αν κι εκείνη ενδόμυχα είχε την ελπίδα ότι θα τον κερδίσει. Πίστευε πως χάρη στη γύμνια της θα αποσπούσε την προσοχή του. Σε παλιότερη συνέντευξη, όταν ρωτήθηκε τι συζητούσε με τον Duchamp, απάντησε πως μίλησαν για το «Πουλί της Φωτιάς» τού Στραβίνσκι, ο οποίος ήταν νονός της Babitz. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου