Ο Δίας, το μόνο παιδί που σώθηκε, είναι γιατί η μάνα του η Ρέα μόλις το γέννησε σπαργάνωσε ένα λιθάρι και αυτό κατάπιε ο Κρόνος. Ο Δίας με τη μητέρα του ευνούχισαν τον Κρόνο και πέταξαν τα γεννητικά του όργανα στη θάλασσα. Από τον αφρό των κυμάτων που προκλήθηκε γεννήθηκε η Αφροδίτη, η θεά του έρωτα.
Για να ξεκινήσει με ούριο άνεμο ο στρατός για την Τροία, ο Αγαμέμνων θυσίασε ένα παιδί, την κόρη του Ιφιγένεια. Και οι νικητές στον Τρωικό Πόλεμο αρειμάνιοι Ελληνες έσφαξαν στον τάφο του Αχιλλέα ένα παιδί, την Πολυξένη, κόρη της Εκάβης, και για να εξασφαλίσουν πως ο θρόνος της Τροίας θα μείνει χωρίς συνέχεια σκότωσαν τον γιο του Εκτορα Αστυάνακτα, μωρό, χτυπώντας τον στα τείχη.
Ο Ηρακλής μαινόμενος σκοτώνει τα παιδιά του νομίζοντας πως είναι τα παιδιά του εχθρού του.
Η παγκόσμια λογοτεχνία και το θέατρο μας συνταράζουν συχνά με παιδοκτονίες είτε για εκδίκηση είτε μέσα στην παραφροσύνη των γονιών είτε στην ανελέητη συμπεριφορά των εχθρών.
Από την αρχαία μυθολογία και τα φρικτά θυέστεια δείπνα, όπου ο Ατρεύς προσφέρει ως γεύμα στον Θυέστη τα τεμαχισμένα παιδιά του, έως τις φρικτές παιδοκτονίες του σαιξπηρικού έργου, είτε είναι ο πνιγμός των παιδιών του Γκλίστερ σε ένα βαρέλι κρασιού είτε το αποτρόπαιο γεύμα παιδιών που προσφέρεται στον «Τίτο Ανδρόνικο».
Στον «Βόιτσεκ» του Μπίχνερ, μια απελπισμένη γυναίκα – πόρνη σκοτώνει το μωρό της και στο αριστούργημα των αιώνων «Φάουστ» του Γκαίτε η έφηβη βιασμένη Μαργαρίτα, εγκαταλειμμένη από τον εραστή της, σκοτώνει το μωρό της και τρελή οδηγείται στη λαιμητόμο ως παιδοκτόνος.
Ο Ιψεν, ο Στρίντμπεργκ, ο Τσέχοφ αλλά και ο Ζολά, ο Φλομπέρ αφηγούνται παιδοκτονίες και φόνους παιδιών από εχθρούς ή προδομένους εραστές.
Η βυζαντινή ιστορία είναι γεμάτη από σφαγμένα παιδιά για να εμποδιστεί η κληρονομική τους προοπτική στην εξουσία. Πίσω απ’ όλα αυτά σαν μακάβριο επαναλαμβανόμενο μοτίβο είναι η σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη.
Η ελληνική λογοτεχνία είναι στοιχειωμένη από τις απανωτές παιδοκτονίες της «Φόνισσας» του Παπαδιαμάντη, της «Κέρινης κούκλας» του Χρηστομάνου και του ανατριχιαστικού σύντομου «Πιστόματος» του Κ. Θεοτόκη. Υπάρχουν και τραγικές παιδοκτονίες από αμέλεια, όπως της ηρωίδας του Βιζυηνού στο «Αμάρτημα της μητρός μου» που πλάκωσε στον ύπνο της το νεογέννητο μωρό της άυπνη νύχτες για τη λάτρα του.
Στο αριστουργηματικό έργο του Διαλεγμένου «Μην ακούς τη βροχή», ένα ζευγάρι που απέκτησε ένα ανάπηρο μωρό οδηγείται στον φόνο του για να το απαλλάξει από μια αφόρητη ζωή.
΄Ενας άντρας, φορτηγατζής, και μια γυναίκα, 50 περίπου ετών, συμβιώνουν στο υπόγειο και στενόχωρο διαμέρισμα που βλέπει στον φωταγωγό μιας πολυκατοικίας. Τους συνδέει ένας παθιασμένος έρωτας που τους επιτρέπει να ονειροπολούν και να σχεδιάζουν μια ζωή καλύτερη από την αθλιότητα στην οποία ζουν τώρα.
Δυστυχώς γι’ αυτούς, το όνειρο υπονομεύεται από ένα ένοχο μυστικό που ο άντρας προσπαθεί να κρύψει, ενώ η γυναίκα αγωνίζεται να αποκαλύψει: είναι το μικρό και ανώμαλο παιδί του άντρα, οι κραυγές του οποίου ακούγονται από καιρό σε καιρό, καθώς είναι κλειδωμένο σ’ ένα δωμάτιο του υπόγειου διαμερίσματος.
Η γυναίκα έχει την έντονη υποψία ότι το παιδί που δέχτηκε να κρατήσει κοντά της είναι καρπός της σχέσης του άντρα με την κόρη του, την οποία περιμένουν να έρθει απόψε για να μιλήσουν. Πιέζει λοιπόν τον άντρα να το παραδεχτεί κι αυτός υπεκφεύγει με κάθε τρόπο, ώσπου η άφιξη της κόρης περιπλέκει τα πράγματα και στριμώχνει τον άντρα σε μια κατάσταση απόλυτης απόγνωσης.
Η κόρη αποκαλύπτει ότι την ανάγκασε να κάνουν έρωτα, τον κατηγορεί, ο άντρας το αρνείται, ενώ η γυναίκα παραδέρνει ανάμεσα στην αγάπη της για τον άντρα και την οργή της για την πράξη του - συναισθήματα που περιπλέκονται και γίνονται ακραία, όταν ανακαλύπτει ότι ο άντρας έχει πνίξει το παιδί, σε μια στιγμή που πήγε στο διπλανό δωμάτιο για να το ησυχάσει.
Η κλιμακωτή κάθοδος στην κόλαση της αλήθειας επιτείνει το αδιέξοδο και σύρει τον άντρα και τη γυναίκα στην παράνοια.
Όλα έχουν τελειώσει, βρίσκονται και οι τρείς στον πάτο ενός σκουπιδοτενεκέ, σκουπίδια της ζωής που έχουν σαπίσει. « Αχ μωρέ» μοιρολογεί η γυναίκα, αρχίζοντας έναν χορό απελπισμένης λύτρωσης, ενώ ο άντρας παραληρεί και ουρλιάζει ζητώντας βοήθεια. Λίγο πιο εκεί, η κόρη γδέρνεται και ξεσκίζει τα ρούχα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου