Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Αποικίες


Θρησκείες και αποχή από το φαγητό Σεξ και λαγνεία Lifting Το πέπλο Ιστορία των γυναικών Άρης Ένας πλανήτης μεταξύ μύθου και επιστήμης Sherlock Holmes Ερωτας Ναΐτες Ιππότες CRAC Όταν η οικονομία κινδυνεύει να χρεοκοπήσει Ψέμα Απαρτχάιντ Νότια Αφρική Ηθική Σαββατοκύριακο Οι δύο ημέρες που άλλαξαν τον κόσμο Προσευχη Γεωπολιτική Αμβλωση Scoop Όταν η δημοσιογραφία κάνει πρωτοσέλιδα Τεχνητή νοημοσύνη Κράτος και εκκλησία Ευρώπη Περιβαλλοντισμός Διαζύγιο Η λέξη και το σώμα Αποικίες Δικαιώματα Εικόνες Πιστη Σιωνισμός - Οι ρίζες του εβραϊκού κράτους Ωροσκόπος - Γιατι συνεχιζει να μας γοητευει



Τζόζεφ Κόνραντ
Η καρδιά του σκότους

Ο Τσάρλι Μάρλοου ταξιδεύει στον ποταμό Κονγκό ως κυβερνήτης ενός ατμόπλοιου για να παραλάβει ένα φορτίο ελεφαντοστού από τον καλύτερο αντιπρόσωπο της εταιρίας τους. Πρόκειται για τον Κουρτς, μια σκοτεινή αλλά χαρισματική φυσιογνωμία που εκμεταλλεύεται τους μαύρους κανίβαλους δίνοντάς τους σε αντάλλαγμα μερικά κομμάτια χάλκινου σύρματος και χάντρες.

Νοσηρό, σκοτεινό, απάνθρωπο, αλλά αναμφιβόλως σπουδαίο, αυτό το εξαιρετικό ψυχογράφημα του Κόνραντ, μας οδηγεί με μοναδική μαεστρία στην "Καρδιά του Σκότους", στα βάθη της αφρικανικής ζούγκλας του Κονγκό, αλλά παράλληλα το ταξίδι του Μάρλοου είναι ένα ταξίδι καθόδου στο άγνωστο του ανθρώπινου ψυχισμού.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το σενάριο της περίφημης κινηματογραφικής ταινίας "Αποκάλυψη τώρα" του Φράνσις Φορντ Κόπολα βασίστηκε στην πλοκή αυτού του βιβλίου.



Black Mischief was Evelyn Waugh's third novel, published in 1932. The novel chronicles the efforts of the English-educated Emperor Seth, assisted by a fellow Oxford graduate, Basil Seal, to modernize his Empire, the fictional African island of Azania, located in the Indian Ocean off the eastern coast of Africa.

The novel was written by Waugh whilst staying as a house guest at Madresfield Court in Worcestershire. The old nursery had been converted into a writing room for Waugh. The Lygon sisters, who after 1931 had the run of the place (their father, William Lygon, 7th Earl Beauchamp, having been forced into exile under threat of prosecution for his homosexuality), posed for some of the drawings Waugh did for the first edition.

When Black Mischief was published in 1932, the editor of the Catholic journal The Tablet, Ernest Oldmeadow, launched a violent attack on the book and its author, stating that the novel was "a disgrace to anybody professing the Catholic name". Waugh, wrote Oldmeadow, "was intent on elaborating a work outrageous not only to Catholic but to ordinary standards of modesty". Waugh made no public rebuttal of these charges; an open letter to the Cardinal Archbishop of Westminster was prepared, but on the advice of Waugh's friends was not sent.

The novel has been published in the United Kingdom by Penguin Classics (ISBN 9780141183985), and in the U.S.A. by Back Bay Books



Rudyard Kipling
Κιμ

"Είμαι ο Κιμ. Ο κόσμος είναι μεγάλος κι εγώ είμαι απλώς και μόνο ο Κίμ. Ποιός είναι ο Κιμ;" Βάλθηκε να αναλογίζεται την ίδια του την ταυτότητα, κάτι που δεν είχε ξανακάνει ποτέ του, ώσπου το μυαλό του άρχισε να γυρίζει. Ήταν ένα ασήμαντο άτομο μέσα στο εκκωφαντικό χάος της Ινδίας, και πήγαινε νότια, σε μια μοίρα που ούτε την ήξερε καν.

Ο Κιμ έλεγε στα μεγαλύτερα παιδιά ιστορίες για το μέγεθος και την ομορφιά της Λαχόρης, για το ταξίδι με το τρένο και άλλα παρόμοια πράγματα της πόλης, ενώ οι άντρες μιλούσαν νωχελικά καθώς τα ζώα αναμασούσαν το χορτάρι τους.
Δημοσιευμένο το 1901 το αριστούργημα του Κίπλινγκ αφηγείται την ενηλικίωση του μικρού και πανέξυπνου Κιμ, του "Μικρού Φίλου του Κόσμου Όλου", και τη διαχρονική ιστορία της σχέσης δασκάλου και μαθητή, σοφίας και αφοσί­ωσης. Το βασικό μοτίβο του μυθιστορήματος είναι η ζωή στους δρόμους της Ινδίας με τα καραβάνια, τις κοινωνικές ανισότητες και τα ανατολίτικα παραμύθια που απεικονίζουν την ποικιλία της ζωής σ' ένα όμορφο αλλά εχθρικό περιβάλλον, κάτω από την ταραχώδη εξουσία του Βρετανού Ράτζα.

Χαμένος σε αυτόν τον αφανή κόσμο, ανάμεσα στον Γάγγη και στα Ιμαλάια, ο μικρός περιπλανώμενος των δρόμων, ο Κιμ, ξύπνιο, μαυρισμένο διαβολάκι, χαριτωμένος αλητάκος, αν και έχει ιρλανδική καταγωγή, δεν διαφέρει σε τίποτα από τους μικρούς Ινδούς. Δίπλα του, στον δεύτερο κεντρικό ρόλο, βρίσκουμε τον Θιβετιανό του δάσκαλο, τον Λάμα, που θεωρεί τον Κιμ τον αγαπημένο μαθητή του, τον τσέλα του, που βρίσκει για εκείνον φαγητό, που του τρίβει τα πόδια, που τον λατρεύει. Ο Κιμ πηγαίνει σχολείο και εκπαιδεύεται από τον αγγλικό στρατό για να γίνει κατάσκοπος λόγω της ιρλανδικής καταγωγής του, ταυτόχρονα όμως διατηρεί τους δεσμούς ευγνωμοσύνης προς τον δάσκαλό του.

Ο Κίπλινγκ δεν έκρυβε τη συμπάθειά του για τα παιδιά και τους παράνομους. Επίσης εκφράζει μια εντυπωσιακή ανεξιθρησκεία στο μεγάλο φάσμα θρησκειών που συναντά στην Ινδία. Οι χαρακτήρες περιγράφονται ολοζώντανοι στον καθρέφτη της εποχής της αποικιοκρατίας: Αγγλικανοί και Καθολικοί ιερείς σε αντιπαράθεση, ένας αργυραμοιβός και πωλητής αλόγων, μια πλούσια χήρα, Βρετανοί πράκτορες του "Μεγάλου Παιχνιδιού", η αγγλορωσική αντιπαλότητα για την κυριαρχία στην Ινδία και στο Αφγανιστάν, που συνεχίστηκε αδιάλειπτη τον 20ό και τον 21ο αιώνα. Άλλα το μεγαλείο του βιβλίου δεν βρίσκεται τόσο στις απολαυστικές πικαρέσκες περιπέτειες του Κιμ, όσο στο πανόραμα του αγγλοϊνδικού τρόπου ζωής στα τέλη του 19ου αιώνα.



Μαρκ Τουέιν
Αντιιμπεριαλισμός
Πατριώτες και προδότες

"Είμαι αντιιμπεριαλιστής. Είμαι αντίθετος στο να μπήγει ο αετός τα νύχια του σε οποιαδήποτε άλλη χώρα". Έτσι απερίφραστα εκφράστηκε ο Μαρκ Τουέιν στο τέλος του πολέμου μεταξύ Ισπανίας και Ηνωμένων Πολιτειών στις Φιλιππίνες.

Ο συγγραφέας των κλασικών παιδικών βιβλίων έχει στο ενεργητικό του και ένα πολύ διεισδυτικό δοκιμιακό και δημοσιογραφικό έργο, που αντιστοιχεί στην εξέλιξη της οπτικής του για τον κόσμο.
Στην τελευταία περίοδο της ζωής του ο Τουέιν περνά από μια συντηρητική στάση σε απόψεις πολύ επικριτικές για την αποικιοκρατία της πατρίδας του και των ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Περιέχονται τα κείμενα:
- Αντιιμπεριαλισμός
- Χαβάη
- Ρωσία
- Νότια Αφρική και Αυστραλία
- Ισπανο-αμερικανικός πόλεμος/Φιλιππίνες
- Κίνα
- Το Κονγκό



Serge Latouche
Το στοίχημα της απο-ανάπτυξης

Ο όρος "απο-ανάπτυξη" ηχεί σαν πρόκληση, έστω κι αν όλοι γνωρίζουμε ότι μια απεριόριστη ανάπτυξη είναι ασυμβίβαστη με τον πεπερασμένο πλανήτη στον οποίο ζούμε.

Το αντικείμενο του έργου αυτού είναι να δείξει ότι αν μια ριζική αλλαγή είναι επιτακτική αναγκαιότητα, η εθελούσια επιλογή μιας κοινωνίας απο-ανάπτυξης είναι ένα στοίχημα που αξίζει τον κόπο να βάλουμε ώστε να αποφύγουμε την οπισθοδρόμηση ή την καταστροφή των κοινωνιών μας.






Ε. Μ. Φόρστερ
Το πέρασμα στην Ινδία

Όταν η Αντέλα και η γηραιότερη συνοδός της η κυρία Μουρ φτάνουν στην ινδική πόλη Τσαντραπόρ, νιώθουν εγκλωβισμένες στην απομονωμένη και προκατειλημμένη βρετανική κοινότητα. Αποφασισμένες να εξερευνήσουν την "πραγματική Ινδία" επιζητούν την καθοδήγηση του δόκτορα Αζίζ, ενός καλλιεργημένου ινδού μουσουλμάνου. Ένα μυστηριώδες γεγονός όμως κατά την επίσκεψή τους στις σπηλιές του Μαραμπάρ θα σταθεί η αφορμή για να ξεσπάσει κοινωνικό σκάνδαλο με επίκεντρο τον δόκτορα Αζίζ, το οποίο θα ξεσηκώσει βίαια πάθη μεταξύ των δύο κοινοτήτων, της βρετανικής και της ινδικής.

Γραμμένο το 1924, το τελευταίο μυθιστόρημα του Ε. Μ. Φόρστερ αποτελεί ένα έξοχο πορτρέτο ενός λαού και του πολιτισμού του, καθώς και μια διαχρονική σπουδή πάνω στη ζωή των ανθρώπων που παγιδεύονται στις μεγάλες πολιτικές και πολιτιστικές συγκρούσεις του κόσμου μας.





Berlin Conference of 1884–1885
Το συνέδριο διαιρει τμήματα
της Αφρικής μεταξύ Βελγίου, Γαλλίας, Γερμανίας,
Μεγάλης Βρετανίας, Ιταλίας και Πορτογαλίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου