Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Karl Kraus

Καρλ Κράους, Αυστριακός συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1874 στο Gitschin της Βοημίας και πέθανε το 1936 στη Βιέννη. Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γερμανόφωνης λογοτεχνίας που αναδύθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.

Σατιριστής, δοκιμιογράφος, δραματουργός και ποιητής. Έγραψε σάτιρες, θεατρικά έργα, κριτικές, δοκίμια, αφορισμούς και ποιήματα (λυρικά και σατιρικά).

Ήταν έξοχος τεχνίτης των αφορισμών και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς γερμανόφωνους σατιριστές του 20ού αιώνα. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για την πνευματώδη κριτική του στον Τύπο, τη Γερμανική κουλτούρα, την Αυστριακή πολιτική, την ψυχιατρική, την ψυχολογία και την ψυχανάλυση.

Προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.



Ρήσεις και αντιρρήσεις - 600 αφορισμοί από έναν καυστικό χιουμορίστα.

"Οι Έλληνες στοχαστές αρκούνταν στις πόρνες. Οι Γερμανοί στρατιωτικοί δεν μπορούν να ζήσουν δίχως κυρίες." 

"Το βιβλίο δεν είναι απλώς μια συλλογή από ευρήματα και αστεία, αλλά με τους χίλιους αντικατοπτρισμούς και τις γοητευτικές εναλλαγές χρωμάτων, προσφέρει ως ενότητα στον προσεκτικό αναγνώστη μια από τις πιο τολμηρές κι αξιοπερίεργες προσωπογραφίες που διαθέτει η νεότερη λογοτεχνία μας".

Έρμαν Έσσε

"Όποιος έτυχε κάποτε να συλλάβει απόλυτα τη διαφορά ανάμεσα στο πνεύμα και στην τέχνη, ανάμεσα στον πολιτισμό και στην παιδεία, τότε συχνά θα νιώσει το είναι του ολόκληρο να συνεπαίρνεται απ' το σατιρικό μένος του φανατικού αυτού αντιδημοσιογράφου".

Τόμας Μαν


Η επίδραση του Karl Kraus στον πολιτισμό της Ευρώπης κατά τον 20ο αιώνα υπήρξε βαθειά και πολύπλευρη.

Ο Arnold Schoenberg του έγραψε κάποτε ότι έμαθε απ' αυτόν περισσότερα από όσα θα έπρεπε να μάθει κάποιος που επιθυμεί να παραμείνει ανεξάρτητος.

Ο Bertolt Brecht τον θεωρούσε ως τον καλύτερο συγγραφέα της σύγχρονης εποχής, και ο Ludwing Wittgenstein αναφερόταν με θαυμασμό στους "Αφορισμούς".

Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η ανελέητη σάτιρά του αποτελεί το λογοτεχνικό ανάλογο τόσο της διαψευσιμότητας του Karl Popper όσο και του επιστημολογικού αναρχισμού του Paul Feyerabend.

Τη δεκαετία του '60 ο Theodor Adorno και ο Max Horkheimer κατέστησαν το έργο του Kraus αγαπημένο ανάγνωσμα των εξεγερμένων φοιτητών.

The Last Days of Mankind


Δεν υπάρχει πιο δυστυχισμένο πλάσμα στον κόσμο από το φετιχιστή που ποθεί ένα γυναικείο γοβάκι, αλλά είναι αναγκασμένος να πάρει ολόκληρη τη γυναίκα.

Σε κάποιες περιπτώσεις, η γυναίκα μπορεί να είναι ένα εύχρηστο υποκατάστατο του αυνανισμού.

Οι άλλοι μπορεί να συμμερίζονται τις απόψεις μου, εγώ όμως δεν θέλω να συμμερίζομαι τις απόψεις μου μαζί τους.

Ο αισθησιασμός μιας γυναίκας είναι η πηγή απ’ όπου αναζωογονείται το πνεύμα ενός άντρα.

Τα «δικαιώματα» των γυναικών είναι καθήκοντα των ανδρών.

Ο υπεράνθρωπος προϋποθέτει τον άνθρωπο.

Το πιο αποκρουστικό στο σωβινισμό δεν είναι η αποστροφή προς τις ξένες χώρες, όσο η αγάπη για τη δική μας χώρα.

Το μυστικό του δημαγωγού είναι να φαίνεται τόσο ηλίθιος, ώστε οι ακροατές του να νομίζουν ότι είναι τόσο έξυπνοι όσο εκείνος.

Οι μυστικιστές προτιμούν να παραβλέπουν ότι ο Θεός είναι τα πάντα, όχι όμως και μυστικιστής.

Δημοσιογράφος είναι αυτός που, εκ των υστέρων, ξέρει τα πάντα εκ των προτέρων.

Είπε μέσα της: Να πηδηχτώ μαζί του, ναι. Προς Θεού όμως, όχι οικειότητες.

Δεν μπορώ να απαλλαγώ τόσο εύκολα από την εντύπωση που έκανα σε μια γυναίκα.

Ευεργέτιδες γίνονται συχνά οι γυναίκες εκείνες, που δεν μπορούν πια να ευεργετήσουν έναν άντρα με τα θέλγητρά τους.

Η οικογενειακή ζωή συνιστά επέμβαση στην ιδιωτική ζωή.

Οι εφημερίδες έχουν την ίδια περίπου σχέση με τη ζωή μ’ αυτήν που έχουν οι χαρτορίχτρες με τη μεταφυσική.

Δεν υπάρχουν πια παραγωγοί. Υπάρχουν μόνο αντιπρόσωποι.

Ο δημοσιογράφος εμπνέεται από την προθεσμία. Αν έχει καιρό μπροστά του, γράφει χειρότερα.



Η ψυχανάλυση είναι η ασθένεια της οποίας υποτίθεται ότι είναι η θεραπεία.

Όταν ένας πολιτισμός βρίσκεται στα τελευταία του, φωνάζουν τους παπάδες.

Oι ποινές έχουν προορισμό να εκφοβίζουν όσους δεν έχουν πρόθεση να παρανομήσουν.

Εκείνος που ξέρει να γράφει γνωμικά δεν πρέπει να ξεπέφτει στα μυθιστορήματα.

Το γνωμικό ποτέ δε συμπίπτει με την αλήθεια: ή είναι μισή αλήθεια ή είναι μιάμιση αλήθεια.

Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές.

Ιατρική: «τα λεφτά σου και τη ζωή σου».

Ο διάβολος είναι ένας αισιόδοξος αν πιστεύει πως μπορεί να κάνει τους ανθρώπους χειρότερους απ’ ό,τι είναι.

Σε ένα άδειο κεφάλι υπάρχει πολύς χώρος για γνώσεις.

Δεν κοιμάμαι ποτέ τα μεσημέρια. Εκτός κι αν το πρωί χρειάστηκε να πάω σε κάποια δημόσια υπηρεσία.

Ο πολιτισμός τελειώνει όταν δραπετεύουν απ’ αυτόν οι βάρβαροι.

Ένας αδύναμος άνθρωπος έχει αμφιβολίες πριν από μια απόφαση. Ένας δυνατός άνθρωπος τις έχει μετά.

Στο Βερολίνο η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά όχι απελπιστική. Στη Βιέννη η κατάσταση είναι απελπιστική, αλλά όχι σοβαρή.

Η ζωή είναι μια προσπάθεια που της αξίζει ένας καλύτερος σκοπός.

Πώς γίνεσαι δημοσιογράφος: χωρίς καθόλου ιδέες και με την ικανότητα να τις εκφράζεις.

Η επιστήμη είναι φασματική ανάλυση. Η τέχνη είναι σύνθεση φωτός.

Είμαι πια τόσο διάσημος, που όποιος με κακολογεί γίνεται πιο διάσημος από εμένα.

Η ανθρωπότητα περιήλθε σε κατάσταση υστερίας κατά το Μεσαίωνα επειδή καταπίεσε με άσχημο τρόπο τις σεξουαλικές φαντασιώσεις της Ελληνικής της εφηβείας.

Η αχαριστία είναι συχνά δυσανάλογη με την ευεργεσία που δεχθήκαμε.


Η σάτιρα που γίνεται αντιληπτή από τον λογοκριτή ορθώς λογοκρίνεται.

Η παρθενία είναι το ιδανικό αυτών που θέλουν να ξεπαρθενιάζουν.


Η γλώσσα μου είναι η παγκόσμια πόρνη που πρέπει να την κάνω παρθένα.

Ο Χριστιανισμός εμπλούτισε το ερωτικό μενού με το ορεκτικό της περιέργειας και το επιδόρπιο της μετάνοιας.

Η σχέση του γυναικείου πάθους με το αντρικό είναι ανάλογη με τη σχέση μεταξύ έπους και επιγράμματος.

Πρώτος πλάστηκε ο άντρας. Ενώ η γυναίκα είναι ένα πρωθύστερο.

Να πιάσουν φιλίες με τον διάβολο χωρίς να ψηθούν στην κόλαση, αυτό θα βόλευε πολλούς.

Υπάρχουν γυναίκες που δεν είναι όμορφες, απλά φαίνονται όμορφες.

Δεν ζούμε ούτε καν μία φορά.

Ο κόσμος είναι μια φυλακή όπου το κελί απομόνωσης είναι προτιμότερο.

Οι καλλιτέχνες έχουν το δικαίωμα να είναι μετριόφρονες και την υποχρέωση να είναι ματαιόδοξοι.