Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Η Κλείδα του Σολομώντος (Clavicula Salomonis)

Είναι σίγουρα η πιο διαδεδομένη και γνωστή μαγική πραγματεία σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου. Η δημοτικότητά της οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ένα πρακτικό εγχειρίδιο μαγείας που συνοδεύει τον επίδοξο μάγο βήμα προς βήμα στο πώς να προετοιμάσει τον εαυτό του,  περιγράφοντας τα εργαλεία για τις μαγικές τελετές, ποια σύμβολα να χρησιμοποιήσει, πως να συνομιλήσει με τα πνεύματα και τελικά τι να τα ρωτήσει.



Πολλές από τις τελετές και τα τελετουργικά που περιγράφονται μοιάζουν πολύ με αυτά των Χαλδαίων, των Βαβυλωνίων και των Εβραίων. Ωστόσο, η απόδοση του κειμένου στον Βασιλιά Σολομώντα θα πρέπει να θεωρηθεί θρυλική. Η πρώτη συγκεκριμένη αναφορά στο Clavicula γίνεται από τον ιστορικό Giuseppe Flavio, ο οποίος έζησε τον πρώτο αιώνα μ.Χ.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε από τον βυζαντινό ιστορικό Μιχαήλ Ψελλό.  Το  Le Grand Albert, του Αλβέρτου του Μέγα, περιέχει μαγικούς τύπους που αποδίδονται σε κάποιον Aaron Isaac, μάγο της αυλής  του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μανουήλ Α΄ Κομνηνού, ο οποίος με τη σειρά του, τους είχε ανακαλύψει από ένα αρχαίο κείμενο, το οποίο πιθανότατα ήταν ακριβώς το κείμενο που σήμερα ονομάζεται  Clavicula Salomonis.

Λόγω της ευρείας χρήσης του, υπάρχουν πολλά αντίγραφα του Clavicula σε διαφορετικές γλώσσες. Τα περισσότερα από αυτά τα χειρόγραφα φυλάσσονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου και στη βιβλιοθήκη Arsenale στο Παρίσι.

Λόγω του υποβλητικού και διαβολικού χαρακτήρα του, το Clavicula απαγορεύτηκε το 1559 από την Ιερά Εξέταση ως έργο επικίνδυνο. Παρ 'όλα αυτά, το πρώτο έντυπο αντίγραφο εμφανίστηκε στη Ρώμη το 1629.

I confes to thé lord god the father of heauen and Earthe, and to the good and most benigne Jhesu Christ to gether wth the holy ghoste, before thy holy Angells, and before the true maiesty of thy cros that I was conceyued in synn, and from my Baptisme contynued therin. I confes furthermore that I haue synned in pryde, in anger, in glotonye, and in whatsoeuer mans fraylty may synn, I haue synned; Therfore I pray you all the Sayntes, in whose sighte all thes thinges I haue confessed, that you witnes wth me in the day of iudgmente, against the deuyll, and so I beinge cleane and confessed of all my synnes, lett me appeare before thé (ô most hyghe) righteous, and graunt the [Sl. 3645: thy] grace to me by thy [Sl. 3645: thine] ineffable clemencye, that I may see and knowe all the Spyrytts wch I woulde haue, and accomplish my wyll and desyre. Amen.

Ένας από τους πολλούς "μαγικούς κύκλους" που βρίσκονται στο βιβλίο