Στη λογοτεχνία μεγάλοι πεζογράφοι, με κορυφαίο τον Ουγκό, και ποιητές, όπως ο Μπάϋρον, συμπυκνώνουν στο έργο τους τα χαρακτηριστικά του ρομαντισμού
Γκαίτε (Wolfgang von Goethe, 1749-1832)
Μπάυρον (George Gordon, Lord Byron, 1788- 1824)
Γουόρντσγουορθ (William Wordsworth, 1770-1850)
Σέλεϋ (Percy Bysshe Shelley, 1792-1822)
Κιτς (John Keats, 1795-1821)
Λαμαρτίνος (Alphonse de Lamartin, 1790-1869)
Βινύ (Alfred de Vigny, 1797-1863)
Μυσέ (Alfred de Musset, 1810-1857)
Λεοπάρντι (Giacomo Leopardi, 1798-1837)
Χάινε (Heinrich Heine, 1797-1856)
Πούσκιν (Alexander Pushkin, 1799-1837)
Σατομπριάν (Francois Rene de Chateaubriand, 1768-1848)
Σταντάλ (Henri Beyle, ψευδ. Stendhal, 1783-1842)
Ουγκό (Victor Hugo, 1802-1885)
Δουμάς (πατέρας) (Alexandre Dumas, 1802-1870)
Μαντσόνι (Allessandro Manzoni, 1785-1873)
Σκοτ (Walter Scott, 1771-1832) κ.ά.
Ο ρεαλισμός βρίσκει την έκφρασή του σε συγγραφείς με μεγάλη απήχηση και παγκόσμια αναγνώριση, όπως ο Φλομπέρ, ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι. Στο κλίμα του ρεαλισμού κινήθηκαν οι θεατρικοί συγγραφείς Ίψεν, Τουργκένιεφ, Τσέχοφ κ.ά.
Μπαλζάκ (Honore de Balzac, 1799-1850)
Φλομπέρ (Gustave Flaubert, 1821-1880)
Ζολά (Emile Zola, 1840-1902)
Ντίκενς (Charles Dickens, 1812-1870)
Ντοστογιέφσκι (Feodor Dostoyevski, 1821-1881)
Τολστόι (Leon Tolstoi, 1828-1910)
Ίψεν (Henrik Ibsen, 1828-1906)
Στρίντμπεργκ (August Strindberg, 1849-1912)
Σο (George Bernard Shaw, 1856-1950)
Τουργκένιεφ (Ivan SergeyevichTurgenev, 1818- 1883)
Τσέχοφ (Anton Tchekhov, 1860-1904)
Χάμσουν (Knut Hamsun, 1859-1952).
Γκόρκυ (Maxim Gorky, 1868-1936) κ.ά.
Ο συμβολισμός, με πρόδρομο τον Μποντλέρ και κύριους εκφραστές τον Βερλέν και τον Μαλαρμέ, στόχευε στην «καθαρή ποίηση», αναδεικνύοντας την πνευματικότητα και τη μουσικότητα του ποιητικού λόγου.
Πόου (Edgar Allan Poe, 1809-1849)
Κλοντέλ (Paul Claudel, 1868-1955)
Μποντλέρ (Charles Baudelaire, 1821-1867).
Μωρεάς (Jean Moreas - Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, 1856-1910)
Μαλαρμέ (Stephan Mallarme, 1842-1898)
Βερλέν (Paul Verlaine, 1844-1896)
Ρεμπό (Arthur Rimbaud, 1854-1891).
Βαλερύ (Paul Valery, 1871-1945) κ.ά.
Γκαίτε (Wolfgang von Goethe, 1749-1832)
Μπάυρον (George Gordon, Lord Byron, 1788- 1824)
Γουόρντσγουορθ (William Wordsworth, 1770-1850)
Σέλεϋ (Percy Bysshe Shelley, 1792-1822)
Κιτς (John Keats, 1795-1821)
Λαμαρτίνος (Alphonse de Lamartin, 1790-1869)
Βινύ (Alfred de Vigny, 1797-1863)
Μυσέ (Alfred de Musset, 1810-1857)
Λεοπάρντι (Giacomo Leopardi, 1798-1837)
Χάινε (Heinrich Heine, 1797-1856)
Πούσκιν (Alexander Pushkin, 1799-1837)
Σατομπριάν (Francois Rene de Chateaubriand, 1768-1848)
Σταντάλ (Henri Beyle, ψευδ. Stendhal, 1783-1842)
Ουγκό (Victor Hugo, 1802-1885)
Δουμάς (πατέρας) (Alexandre Dumas, 1802-1870)
Μαντσόνι (Allessandro Manzoni, 1785-1873)
Σκοτ (Walter Scott, 1771-1832) κ.ά.
Ο ρεαλισμός βρίσκει την έκφρασή του σε συγγραφείς με μεγάλη απήχηση και παγκόσμια αναγνώριση, όπως ο Φλομπέρ, ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι. Στο κλίμα του ρεαλισμού κινήθηκαν οι θεατρικοί συγγραφείς Ίψεν, Τουργκένιεφ, Τσέχοφ κ.ά.
Μπαλζάκ (Honore de Balzac, 1799-1850)
Φλομπέρ (Gustave Flaubert, 1821-1880)
Ζολά (Emile Zola, 1840-1902)
Ντίκενς (Charles Dickens, 1812-1870)
Ντοστογιέφσκι (Feodor Dostoyevski, 1821-1881)
Τολστόι (Leon Tolstoi, 1828-1910)
Ίψεν (Henrik Ibsen, 1828-1906)
Στρίντμπεργκ (August Strindberg, 1849-1912)
Σο (George Bernard Shaw, 1856-1950)
Τουργκένιεφ (Ivan SergeyevichTurgenev, 1818- 1883)
Τσέχοφ (Anton Tchekhov, 1860-1904)
Χάμσουν (Knut Hamsun, 1859-1952).
Γκόρκυ (Maxim Gorky, 1868-1936) κ.ά.
Ο συμβολισμός, με πρόδρομο τον Μποντλέρ και κύριους εκφραστές τον Βερλέν και τον Μαλαρμέ, στόχευε στην «καθαρή ποίηση», αναδεικνύοντας την πνευματικότητα και τη μουσικότητα του ποιητικού λόγου.
Πόου (Edgar Allan Poe, 1809-1849)
Κλοντέλ (Paul Claudel, 1868-1955)
Μποντλέρ (Charles Baudelaire, 1821-1867).
Μωρεάς (Jean Moreas - Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, 1856-1910)
Μαλαρμέ (Stephan Mallarme, 1842-1898)
Βερλέν (Paul Verlaine, 1844-1896)
Ρεμπό (Arthur Rimbaud, 1854-1891).
Βαλερύ (Paul Valery, 1871-1945) κ.ά.
