Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Η ιστορία των αγώνων των Μαύρων ενάντια στην κουλτούρα της υποταγής ενός πληθυσμού


Η ιστορία των αγώνων των Μαύρων ενάντια σε μια κουλτούρα που βασίζεται στην υποταγή ενός πληθυσμού, που μεταφέρεται με αλυσίδες πέρα ​​από τον ωκεανό είναι τόσο μεγάλη όσο και η αμερικανική ιστορία. 

Ακόμα και μετά την πλήρη κατάργηση της δουλείας σε όλη τη χώρα στα τέλη του 1800, οι μαύροι Αμερικανοί έπρεπε πάντα να αγωνίζονται για την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους. 

Ο εικοστός αιώνας πέρασε μέσα από πολλά κύματα αγώνων για να εξασφαλίσει την ισότητα για όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος, να ακυρώσει τους διαχωριστικούς νόμους και να επιτρέψει στον μαύρο πληθυσμό να έχει πρόσβαση σε ευκαιρίες που θα επέτρεπαν την οικονομική και κοινωνική του πρόοδο. 

Η τέχνη υπήρξε καθοριστικό και στρατηγικό στοιχείο για τη διάδοση των ιδανικών  της ισότητας. 

Στις αρχές του αιώνα, μετά το κύμα της φυλετικής βίας γνωστού ως Red Summer, ήταν το Harlem Renaissance που αποκάλυψε στις Ηνωμένες Πολιτείες την παθιασμένη δημιουργικότητα με την οποία οι μαύρες κοινότητες σε όλη τη χώρα μοιράστηκαν την εμπειρία των αγώνων τους κατά των καταχρήσεων, και της υπερήφανης αντίστασης, μέσω της μουσικής, της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών. 

Όταν το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων εξερράγη στα τέλη της δεκαετίας του '50, εξελίχθηκαν παράλληλα πολλά καλλιτεχνικά κινήματα αυτού του τμήματος του αμερικανικού πληθυσμού που αρνήθηκε να συνεχίσει να κρύβει ή να καταστέλλει την ταυτότητά του. Η εκρηκτική δύναμη αυτού του κύματος αλλαγής γέννησε ομάδες όπως το Black Arts Movement και το AfriCOBRA.

Μέσα από 23 έργα η ιστορία του αγώνα για την επιβεβαίωση των μαύρων Αμερικανών, από τις αρχές του εικοστού αιώνα έως το Black Lives Matter.


Archibald John Motley Jr., Portrait of my Grandmother, 1922. Whitney Museum of American Art, New York


James Van Der Zee, Evening Attire, 1922. Smithsonian American Art Museum, Washington


Aaron Douglas, Aspiration, 1936. de Young museum, San Francisco

Jacob Lawrence, da The Migration Series, 1940. The Phillips Collection, Washington


Gordon Parks, Outside Looking In, Mobile, Alabama, 1956. The Gordon Parks Foundation, Pleasantville (NY)


Faith Ringgold, American People Series #20. Die, 1967. The Museum of Modern Art, New York


Wall of Respect, 1967. Chicago, 43rd Street and Langley Avenue. Photo by Robert A. Sengstacke. Κατεδαφιστηκε το 1971


David Hammons, The Door (Admissions Office), 1969. California African American Museum, Los Angeles


Wadsworth A. Jarrell, Revolutionary (Angela Davis), 1971. Brooklyn Museum, New York


Betye Saar, The Liberation of Aunt, 1972. BAMPFA – Berkeley Art Museum and Pacific Film Archive, Berkeley. Courtesy of the artist and Roberts & Tilton, Los Angeles. Photo Benjamin Blackwell


Η πρώτη από μια σειρά performance στους δρόμους της πόλης της Νέας Υόρκης από τον καλλιτέχνη Pope, ντυμένο με ένα επίσημο κοστούμι, στην κίνηση του 42ου δρόμου στο Μανχάταν. Η ιδέα ήταν να αμφισβητηθεί η ταξική δομή της αμερικανικής κοινωνίας και να προκληθεί προβληματισμός σχετικά με τη δυνατότητα ορισμένων τμημάτων του πληθυσμού να ανέβουν στην κοινωνική σκάλα. 


Lorna Simpson. Projects 23. Installation view at The Museum of Modern Art, New York 1990.


Joe Minter, African Village in America, Birmingham (Alabama) 1989 ongoing.


Nick Cave 


Contact High. Barron Claiborne, Biggie Smalls, King of New York, Wall Street, New York, 1997. Courtesy ICP, New York


Glenn Ligon, Rückenfigur, 2009. Whitney Museum of American Art, New York



Allison Saar, The Harriet Tubman Memorial, Harlem, New York 2008.


Nari Ward, We the People, 2011. The Speed Art Museum, Louisville (Kentucky)


Kara Walker, A Subtlety, Domino Sugar Factory, Brooklyn, New York 2014.


Simone Leigh, The Waiting Room, 2016. Courtesy of New Museum, New York


Amy Sherald, First Lady Michelle Obama, 2018. National Portrait Gallery, Washington.

Jon Henry, Untitled #15, South Side Chicago, Illinois, (Stranger Fruit, 2019)

Christopher Michel, Black Lives Matter, San Francisco 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου